Gewone berenklauw (Heracle%C3%BCm%20sphondylium)

Grote, forse plant, die in de zomermaanden samen met de Wilde peen, veel in bermen te zien is; niet te verwarren met de Engelwortel, die een halfbolvormig scherm heeft en drievoudig geveerde bladeren.
De Gewone berenklauw verschilt van de Reuzenberenklauw allereerst natuurlijk in formaat. De Reuzenberenklauw is echt reusachtig! Hoog en met enorme bladeren. En giftig!!

De Gewone berenklauw is een stuk bescheidener. Tegen de tijd dat het Fluitenkruid is uitgebloeid verschijnen de ruwe bladeren van de Gewone berenklauw. De onderste bladen zijn enkelvoudig en ondiep handlobbig, de bovenste enkelvoudig geveerd. Let ook eens op de bijzondere knoppen van de Berenklauw.
Het scherm van de Gewone berenklauw heeft 15-45 stralen tegenover 50 tot 150 stralen bij de Reuzenberenklauw. Een ander belangrijk verschil is te zien bij de stengel: bij de Reuzenberenklauw is deze rood gevlekt, bij de Gewone berenklauw gewoon groen. De stengel is ruw en heeft diepe groeven.
Het omwindsel ontbreekt of bestaat uit slechts enkele blaadjes, de omwindseltjes bestaan uit veel, zo goed als gave blaadjes.
De bloemen zijn wit. De buitenste randbloemen zijn groter dan de binnenste en stralend, d.w.z. dat ze als zonnestraaltjes uit het scherm steken, terwijl de binnenste bloemen als het ware het bolletje van de zon vormen. De onderste kroonblaadjes hebben lange slipjes. De vruchtjes zijn plat en glad.