Draadsteelmycena (Mycena%20filopes)

De Draadsteelmycena doet wat denken aan een Beukentaailing met haar lange steel. Maar bij opdrogen stuurt de geur van de zwam je een andere kant op. Er komt een ziekenhuislucht (jodoform) vanaf.
Basidia 20-28 x 8-12 mu, meestal 2-sporig, maar 4-sporig komt ook voor.
Sporen 9-11,5 x 5,5-6,5 mu (bij 2-sporige basidia), Q=1,6-1,8, of 8-9 x 5,5-6,5 mu (van 4-sporige). Pitvormig, glad en amyloïd.
Cheilocystiden 12-30 x 7-18 mu, een steriele band vormend, zittend tot gesteeld, ellipsoïde, eivormig, omgekeerd peervormig, knotsvormig, tot gesteeld-bolvormig tot iets onregelmatig gevormd, bedekt met enkele enkelvoudige tot enigszins gevorkte cilindrische uitsteeksel van 0,5-20 x 0,5-1,5 mu groot.
Pleurocystiden afwezig of zeldzaam, gelijk aan cheilocystiden.
Hyfen van de pileipellis 1,5-4 mu breed, dicht bedekt met wratten of korte, cilindrische uitsteeksels 0,5-3 x 0,5 mu groot, een min of meer dichte massa vormend.
Hyfen van de bovenste laag van de steel 2-4 mu breed, vertakt, uitsteeksels 0,5-3,5 x 0,5 mu
Caulocystiden (eindcellen) overvloedig aanwezig in de top van de steel, 5-12 mu breed, knotsvormig tot halfbolvormig, min of meer naar buiten gebogen, bedekt met wratten.
Gespen aanwezig in alle weefsels.
Te verwarren met Mycena metata. Verschil: hoed niet vezelig, zonder zilverige glans. Hoed en lamellen verkleuren naar roze. Cheilocystiden op de steel vaker gesteeld dan zittend en vaak sterk variënd in grootte. Geen eindcellen in de steel cortex.